Zapraszamy na koncert zorganizowany przez
Stowarzyszenie Pro Musica Antiqua

z okazji

Narodowego Święta Niepodległości

Viva Polonia
Rok romantyzmu polskiego

Czwartek, 10. listopada 2022 r., godz. 17:00
Miejsce: Aula klasztoru OO. Dominikanów w Lublinie.

Wystąpią

Magdalena Witczak – sopran
Tomasz Jocz – instrumenty klawiszowe
Beniamin Baczewski – klarnet, saksofon, programowanie

Program

Ballady i romanse na sopran
klarnet / saksofon, instrumenty klawiszowe i elektronikę

1. Ulotność (Pierwiosnek)
2. Czułość (Romantyczność)
3. Żałość (Kurhanek Maryli)
4. Pewność- niepewność (Rękawiczka)
5. Wdzięczność (To lubię)
6. Odpowiedzialność ( Rybka)
7. Ufność (Powrót taty)
8. Sprawiedliwość (Lilije)

Magdalena Witczak – sopran liryczno-koloraturowy
Ukończyła Akademię Muzyczną im. S. Moniuszki w Gdańsku. Jest laureatką wielu konkursów sztuki wokalnej. Uzyskała stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej. Aktualnie jest profesorem w Akademii Sztuki w Szczecinie.
Wykonuje muzykę operową, operetkową, oratoryjno-kantatową, pieśni, musical oraz piosenki rozrywkowe. Koncertuje w kraju i za granicą. W swoim dorobku posiada nagrania radiowe, płytowe i telewizyjne.
Zadebiutowała rolą Rozyny w Cyruliku Sewilskim G. Rossiniego Państwowej Operze Bałtyckiej, za tę rolę nominowana była do Nagrody im. A. Hiolskiego w kategorii „najlepszy debiut operowy roku”. Kolejne role sceniczne w tym teatrze to: Zuzanna w Weselu Figara W. A. Mozarta, Norina w Don Pasquale G. Donizettiego, Fasquita w Carmen G. Bizeta, Hanna w Strasznym dworze St. Moniuszki, Lucia w Gwałcie na Lukrecji B. Brittena, Stasi w Księżniczce czardasza E. Kalmana.
Współpracowała z Operą i Operetką w Szczecinie, gdzie m.in. w kwietniu 2002 wzięła udział w premierze Balu maskowego G. Verdiego jako Oscar, występując u boku Fiorenzy Cossotto.
W 2013 wzięła udział w prapremierze polskiej musicalu The Sound of Music (R. Rodgers, O. Hammerstein), z wielkim sukcesem wykonując partię Matki Przełożonej, w Teatrze Nowym im. Witkacego w Słupsku. W 2015 nagrała płytę z tym dziełem wraz z solistami i orkiestrą Polskiej Filharmonii „Sinfonia Baltica” w Słupsku, wydaną przez firmę DUX.
Zapraszana jest na liczne festiwale krajowe i zagraniczne, współpracując z instytucjami kultury, zespołami i stowarzyszeniami. Z zespołem Cappella Gedanensis nagrała prawykonanie kantat J.T. Roemhildta i solowy motet In furore A. Vivaldiego.
W roku 2021 stworzyła projekt artystyczno–naukowy Polska muzyką malowana – kompozycja B. Baczewskiego do słów z Ballad i romansów A. Mickiewicza. Światowe prawykonanie odbyło się 09.12.2021 w Filharmonii w Szczecinie.
W 2016 otrzymała honorową odznakę od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla kultury Polskiej”.

Tomasz Jocz ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Gdańsku, w klasie fortepianu prof. Zbigniewa Śliwińskiego. Obecnie jest zatrudniony w macierzystej uczelni na stanowisku adiunkta doktora habilitowanego. Prowadzi działalność koncertową w kraju i za granicą. Był gościem festiwali: Festival Musica De La Villa Rialp (Hiszpania), Rassegna Internazionale Pianistica Mario Ghislandi (Włochy), Festival International de Musique en Cataloqne (Francja), Gdański Festiwal Muzyczny, NEOARTE Spektrum Muzyki Nowej w Gdańsku.
Chętnie dokonuje prawykonań nowej muzyki polskich kompozytorów. Wybitna kompozytorka Joanna Bruzdowicz-Tittel niejednokrotnie powierzała mu prezentacje swoich dzieł. Wykonał m.in. jej Koncert fortepianowy (premiera polska) wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Rzeszowie pod dyrekcją Łukasza Meygera. Owocem ich kilkuletniej współpracy było również wydanie pięciu płyt z utworami kameralnymi i solowymi kompozytorki.
Współdziała również z kompozytorem Beniaminem Baczewskim. Jest współzałożycielem i członkiem zespołu fusion FRACTUS SEXTET. W X 2020 r. dokonał nagrania albumu solowego Tobijahu z muzyką kompozytora, natomiast w XI 2021 r. wspólnie z nim prawykonał spektakl audiowizualny Ismeria, którego jest pomysłodawcą i autorem scenariusza.

Od 2019 r. pełni funkcję kierownika zespołu muzycznego, korepetytora wokalnego i muzyka występującego w spektaklach Teatru Wybrzeże w Gdańsku: Karmaniola, czyli od Sasa do Lasa oraz Powarkiwania drogi mlecznej.

Beniamin Baczewski – kompozytor muzyki poważnej, filmowej, teatralnej oraz do mediów. Aranżer, multiinstrumentalista, producent muzyczny, sound designer. Urodził się 14.05.1991r. w Gdańsku. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Gdańsku, na kierunkach: instrumentalistyka – klarnet oraz kompozycja i kompozycja muzyki teatralnej i filmowej. Finalista Film Music Festival Young Talent Award 2017r., gdzie brał udział w kursach mistrzowskich z kompozytorami takimi jak Howard Shore, Trevor Morris, Richard Bellis, Sean Callery, Jan A.P. Kaczmarek, Abel Korzeniowski.
Laureat wielu prestiżowych konkursów kompozytorskich, w tym międzynarodowych.
Twórca muzyki do spektakli teatralnych: Ismeria, Moja wina, Miraże – zjawiska istnienia pozornego (2021), Behind the screen, Free[not], KaruzeJa, Poniżej poziomu morza i musicalu Przebudzenie, a także filmów: Zbyt amerykański film, serialu dziecięcego Mu i Zyka oraz muzyki do gier.
Utwory Beniamina Baczewskiego można znaleźć na płytach: Koncert Klarnetowy na płycie A Tribute to Benny Goodman (2016), Concerto Elima na płycie (Re)discovering Masterpieces of New Romanticisms (2019) oraz na czterech w pełni autorskich albumach, których kompozytor jest również producentem. Są to Biesy (2021), Tobijahu (2020), Bałtyckie Legendy (2019) – cztery poematy symfoniczne na ponad 60-osobową orkiestrę symfoniczną oraz Fractus Sextet (2018) – autorski projekt, łączący muzykę poważną i rozrywkową, gdzie kompozytor gra również na gitarze basowej.

1. Ballady i romanse, opublikowane przez wileńskiego księgarza i wydawcę Józefa Zawadzkiego w pierwszym tomie Poezyj Adama Mickiewicza (1822) uważane są za manifest nowej epoki – romantyzmu. To także początek nowoczesnej poezji polskiej i jedno z najważniejszych wydarzeń, otwierających nowe sposoby widzenia świata i człowieka. Przeciwstawienie „czucia i wiary” obowiązującym do tej pory rozumowi i wiedzy to nie tylko efekt odwołania się do ludowej wizji świata, podań, legend, przesądów i zabobonów, jak uważali klasycy. Poeta wskazuje tu na dwa całkowicie odmienne narzędzia poznawania rzeczywistości. Jedno to rozum, empiryczna wiedza, które zdaniem Mickiewicza przynoszą tylko powierzchowny ogląd świata. Drugie to uczucie, wiara, intuicja, empatia – to one otwierają drogę do prawdziwego poznania.

2. Z drugiej strony, sceneria Ballad i romansów to doskonale znany pejzaż najbliższej okolicy, określany przy pomocy nazw geograficznych z rodzinnych stron poety, czyli Nowogródka. Rzeka Niemen, jezioro Świteź, miejscowości takie jak Tuhanowicze (gdzie mieszkała Maryla Wereszczakówna, pierwsza miłość poety), Kołdyczewo (położone o kilka kilometrów od Zaosia, gdzie urodził się Adam Mickiewicz) i Ruta (dokąd jeździł latem do kuzyna, który miał tam niewielki majątek) – wszystkie te nazwy odwołują się do dziecinnych i młodzieńczych przeżyć poety.

3. Jednak ta doskonale znana przyroda nie jest miła i łagodna, jak w powszechnie wtedy czytanych powieściach i sielankach sentymentalnych. Wręcz przeciwnie, jest tajemnicza i niebezpieczna, a jej ingerencje w życie ludzi ma przede wszystkim na celu przywracanie zachwianego ładu moralnego. To przyroda właśnie wymierza karę winowajcom, którzy złamali złożoną przysięgę lub popełnili zbrodnię.

4. Mickiewiczowski cykl Ballad i romansów przynosi także odmienne rozumienie historii i jej pamiątek. W balladzie Lilije znajdujemy na przykład wspomnienie wyprawy Bolesława Śmiałego na Kijów i to jest zrozumiałe, ponieważ takie rzeczy jak król, miasto Kijów czy wyprawa wojenna na świecie istnieją i są udokumentowane. Natomiast osnowa fabularna tej ballady dotyczy wydarzenia lokalnego, prywatnego, o którym źródła historyczne milczą. Historia zbrodni i kary, z ingerencją świata nadprzyrodzonego, przechowała się natomiast w zbiorowej pamięci ludu. Zresztą Mickiewicz zupełnie świadomie opatrzył niektóre ballady dopiskiem „z pieśni gminnej” lub „ze śpiewu gminnego”. Wiadomo, że w ścisłym sensie nie jest to prawda, bo w zbiorach pieśni ludowych nie znajdziemy odpowiedników konkretnych ballad. Jednak poecie chodziło tu o coś więcej: o podkreślenie znaczenia przekazu ustnego i zbiorowej pamięci, jakie obowiązują w folklorze.

5. W koncercie wykorzystane zostały utwory Adama Mickiewicza, pochodzące z cyklu Ballad i romansów, z muzyką współczesnego kompozytora Beniamina Baczewskiego