Urodził się 25 maja 1921 r. w Berezowicy Małej koło Zbaraża. Po ukończeniu Gimnazjum klasycznego im. Wincentego Pola w Tarnopolu, w 1939 r. wstąpił do Zakonu Dominikańskiego. Nowicjat odbył w Krakowie i tam 9 lipca 1940 r. złożył pierwsze śluby zakonne. 9 lipca 1943 r. złożył śluby wieczyste. Studia w czasie okupacji niemieckiej odbył tajnie w dominikańskim Kolegium Filozoficzno-Teologicznym w Krakowie, Warszawie i Lublinie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1945 r. Pod kierunkiem o. Jacka Woronieckiego OP napisał – uznany w 1946 r. przez Uniwersytet św. Tomasza „Angelicum” w Rzymie – doktorat z filozofii. W roku 1945 rozpoczął na Wydziale Teologicznym KUL studia uwieńczone uzyskaniem [1948] doktoratu z teologii. Równocześnie w latach 1946 – 1954 prowadził wykłady z filozofii w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym OO. Dominikanów w Krakowie. W roku 1956 przedłożył Radzie Wydziału Filozoficznego KUL rozprawę habilitacyjną pt. „Egzystencjalne podstawy transcendentalnej analogii bytu” i na jej podstawie otrzymał stopień docenta. W roku 1962 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1968 tytuł profesora zwyczajnego.
W roku 1951 został zatrudniony jako pracownik naukowy na Wydziale Filozofii KUL. Od 1 stycznia 1955 r. był kierownikiem Zakładu Metafizyki i Katedry Metafizyki i Teorii Poznania, a w latach 1957-1970 kierownikiem II Katedry Metafizyki (Katedry Metafizyki Ogólnej). Dwukrotnie sprawował funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL (1958-1961 i 1969-1970). 1 października 1970 r. objął funkcję rektora KUL i sprawował ją przez pięć kolejnych kadencji do roku 1983. Jako rektor rozwijał struktury naukowe, administracyjne oraz bazę materialną uniwersytetu. Zainicjował prace na Encyklopedią Katolicką tworząc Międzywydziałowy Zakład Leksykograficzny, powołał także Szkołę Kultury i Języka Polskiego przy KUL oraz Zakład Duszpasterstwa i Migracji Polonijnej (1972); reaktywował sekcję Filologii romańskiej (1972), sekcję Filologii angielskiej (1982), Wydział Nauk Społecznych z sekcjami: psychologii, pedagogiki, socjologii (1982); sekcję Prawa na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk prawnych (1982). Był przewodniczącym redakcji Encyklopedii Katolickiej. Zainicjował i był przewodniczącym Komitetu Naukowego Powszechnej Encyklopedii Filozofii. 1 października 1996 zakończył pracę dydaktyczną na uczelni i przeszedł na emeryturę. Zmarł 8 maja 2008 roku w Lublinie.
Jego dorobek naukowo-badawczy zawiera ponad 30 pozycji książkowych, z których wiele zostało przełożonych na język angielski, oraz ok. 400 studiów i artykułów. Poruszał w nich problematykę poznania, miłości, wolności, zła, śmierci, kultury, religii, prawa, moralności, polityki, wytwarzania, stosunku języka do rzeczywistości. Pod jego kierunkiem powstało ok. 300 prac magisterskich i ponad 60 prac doktorskich.
Był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk (Warszawa), Polskiej Akademii Umiejętności (Kraków), Papieskiej Akademii św. Tomasza (Rzym), członkiem Academia Scientiarum et Artium Europea (Salzburg), Societé Internationale pour l’Étude de la Philosophie Médievale, Görres Gesellschaft, Societas Humboldtiana Polonorum, Società Internationale Tommaso d’Aquino oraz prezesem Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu, Towarzystwa Naukowego KUL (w latach 1970-1981 jego prezes), Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. Posiadał tytuł doktora honoris causa trzech uczelni a w Zakonie otrzymał najwyższy tytuł naukowy „Magister in Sacra Theologia”.
Tytuły doktora honoris causa:
Pontifical Institute of Mediaeval Studies w Toronto [Kanada]
Katolickiego Uniwersytetu w Leuven [Belgia]
Tarnopolskiego Eksperymentalnego Instytutu Pedagogicznego na Ukrainie
Odznaczenia m.in.:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Order Grand Officier Leopolda II [Belgia]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Order Palm Akademickich Rządu Francuskiego [Francja]
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Order Polonia Restituta z Gwiazdą
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Laureat wielu nagród m.in.:
Premio Internazionale Salsomaggiore (Parma, Włochy)
tytuł Profesora roku nadany przez Consejo Cultural Mundial (UNESCO, Meksyk)
Nagroda imienia Idziego Radziszewskiego (KUL)
Medal za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
medal „Polonia mater nostra est” (Społeczna Fundacja Pamięci Narodu Polskiego)
_______________________________________________________________________________
Materiały filmowe Akademickiej Kroniki Filmowej KUL:
– Reportaż filmowy o o. Albercie
– Uroczystości pogrzebowe w Bazylice oo. Dominikanów
– Uroczystości pogrzebowe – ostatnia droga na KUL
– Uroczystości pogrzebowe na cmentarzu…
o. Jan Góra OP – homilia podczas mszy św.: “Kochany Ojcze Albercie…”
24 maja 2013 roku o. Krąpiec został patronem Gimnazjum nr. 3 w Lublinie. Tego dnia została odsłonięta ściana z płaskorzeźbą upamiętniającą patrona.
